Prije deset godina Mjanmar je dobio novi, sjajni glavni grad. Duboko u teritoriji jugoistočne Azije, udaljen 320 kilometara od najvećeg grada u državi Jangona (nekada poznat i kao Rangun, ujedno i bivši glavni grad države), Najpjidav je krajem 2005. postao glavni grad.
Upravo ime koje je dato gradu otkriva velike ambicije tadašnjeg čelnika vojne brigade u državi Tan Šve – Najpjidav se može prevesti i kao kraljevski glavni grad. Iako nikom nije zapravo jasno zašta je brigada odlučila premestiti glavni grad iz velikog Jangona, jedna od češćih teorija kaže da je to bio potez kojim bi se maknuli sa obale i usidrili u samom centru države.
Tako bi odolijevali promjeni režima na mjestu gdje je mnogo teže dovesti vojsku, dok drugi trude da je Šve to uradio iz sujevernih razloga, jer su ga astrolozi upozorili na napad stranih stila.
U svakom slučaju, Najpjidav je zamišljen na crtaćoj dasci kao ogroman, geometrijski savršeno pravilan grad čija je izgradnja bila u rukama 25 različitih građevinskih kompanija, uz svesrdnu pomoć vojske. Izgradnja je započela 2002. godine, naseljavanje je počelo 2005. godine, a prva velika vojna parada upriličena je već 27. marta 2016, nakon što su u cijeli projekat upumpane najmanje 4 milijarde dolara.
Veličinu grada teško je i shvatiti – prostire se na 4.800 kilometara kvadratnih, glavne avenije imaju po 20 traka, a oko njih su smeštene ogromne rezidencijalne zgrade, hoteli i šoping centri. Osim toga, grad ima i svoj safari, zoološki vrt i čak četiri gol terena. Struje nikad ne nestaje i gotovo svaki objekat ima brzi i besplatni wi-fi.
Međutim, uz sva čuda koja ima, ovom gradu fali osnovna komponenta – stanovnici. Službeno Najpjidav ima nešta manje od milion stanovnika, ali tu brojku gotovo niko ne smatra istinitom. Naime, ogromne ulice grada potpuno su prazne, restorani i hoteli nemaju skoro ni jednog gosta, a nasumične prolaznike možete češće da sretnete u obližnjoj džungli.
Čak i ljudi koji rade u državnim institucijama u ovoj metropoli radije satima putuju iz Jangona nego da se presele u neku od 1.200 četvorospratnica koje je brigada onomad za njih predvidela.
– Ovdje nije zanimljivo. Štaviše, većina ljudi nije ni toliko srećna. Ovi koji žive u gradu to rade samo iz finansijskih razloga i jer ima nekog posla – otkrio je jedan anonimni stanovnik.
Čak je i ekipa serije “Top gir” snimila jednu od svojih epizoda u ovom mjestu, i u njoj se vide prazne ulice ovog grada.
