Tijelo nastoji da reguliše unos hrane kako bi održalo energetski balans. U taj proces uključeni su mnogi unutrašnji tjelesni procesi, poput interakcija i povratnih mehanizama među hormonima, supstancama sličnim hormonima i organima.
I vanjski faktori imaju velik uticaj na unos hrane. To su izgled, miris i okus hrane. Zbog tako velikog broja faktora koji utiču na unos hrane, teško je izolovati one koji izazivaju prejedanje, pretilost ili poremećaje u ishrani. Vrlo je važno razlikovati glad i tek.
Glad je fiziološka potreba za hranom, dok je apetit tek psihološka potreba za hranom te je povezana s dobrim osjećajem koji se javlja nakon što konzumiramo hranu koju volimo.
Naime, ako je u pitanju pojava gladi, svaka hrana biće dobrodošla, dok se kod apetita javlja želja za tačno određenom vrstom hrane.
Pri raspravi o gladi i apetitu možemo naići i na pojam sitosti, koji označava osjećaj koji se javlja kad je (ili bi trebalo da budei) gotov unos hrane. Svaki unos hrane nakon tog trenutka izaziva osjećaj zasićenja, odnosno sitosti.
Provedena su i istraživanja iz kojih je proizašla lista namirnica sa tzv. indeksom sitnosti gdje je kao referentna tačka uzet bijeli pšenični hljeb.Tako možemo navesti da su od kruha zasitnije banane, hljeb od ingegralnih žitarica, kuhani krompir i možda neočekivano, ali je tako, jabuke i narandže (svježe, neobrađene).
Jedan opšti zaključak izveden iz ove studije bio je taj da hrana s višim stepenom sitnosti pokazuje veći omjer volumena u odnosu na kalorije. Drugim riječima, zasitiće vas ona hrana koju morate pojesti više da biste unijeli istu količinu kalorija nego s hranom koja u malim količinama ima isti broj kalorija.
